Bukit Lawang; Jungle tracking! 23- 26 juli 2014

Bugit Lawang;  Jungle trak1 23 juli 2014

From here we have to walk, the tuktuk can't take us so far.. It's about 10minutes walking, is that ok? "Yeah, I guess.. don't have any choice,, 
En we liepen naar boven, zware loop.. leuke kleine hutjes die zijn omgetoverd tot kleine restaurants en hotels met max 2 kamers. Doet me een beetje denken aan De Flintstones, alleen waren deze hutjes van hout :P..  Op bestemming... "I'll make you a nice welcome drink Apa, so you can cool down.. Is verry warm today.. Didn't rain for days!..  Een heerlijke passionfruit cocktail gekregen met veel ijs, de rivier op de achtergrond en krekels! (Je weet wanneer krekels goed te horen zijn dan is het echt stil) 
"I show you, your room oke.. This is your room Apa, is not much so I hope you like it.." It's perfect, thank you very much..  Even in de kamer gezeten en daarna op de grote bamboostoel gaan zitten met de jongens.. Eten, kampvuur, gitaar en zang. Verlichting van bliksemslagen aan de hemel..  "Kumbaja MyLord, Kumbaja..."

Trakking day; 24 juli 2014 
 Mocht voor het eerst uitslapen.. Alleen was ik om 6:00u al klaar wakker, was lekker in me bed, bedekt met klamboe blijven zitten. 7:30uur toch maar eruit, heb er zoveel zin in! Bananen pannenkoek als ontbijt met een lekker bakkie thee,  wachten op de mijn medereizigers. 
"Apa, you have a bag?".. (Apa is mijn naam hier, het betekend 'wat' in het indonesies..) Yes, the green bag, you saw it right.. "Haahhaha, no  Apa you need a backpack.. You going with flipflop?" Uhhm ja "Nooo haha Apa come on, no shoes? Is very slippery" Yeah, but these are Birkingstocks, they are good slippers.. "Noo, I borrow you shoes and bag.. Only take things what you need oke, not more!" 

 Na al dat gelach en overtuiging heb ik de schoenen en backpack geaccepteerd. Staan ze daar met zijn drieen kiek op me aan t nemen.. -_-
Natuurlijk heb ik mijn slippers ook maar meegenomen, voor het geval het te warm zou zijn. 
Journey begins.. up up up.. voor we echt in de jungle waren hebben we zeker een halfuur naar boven moeten lopen.. onderweg een ander gids opgepikt en we konden verder, dat kleine stukje koste me mijn halve conditie..  Ben benieuwd hoe het ls, wanneer we er echt zijn.
Bij het attentie boord kregen we nog extra instructie over de Oerang-oetangs, net als in wij in Rotterdam Bukito hebben, hebben hun in Bukit Lawan Mina.

Ff in het kort; Mina is een oerang-oetang die uit het bos gehaald is en groot gebracht is door mensen in het voedingscentrum.. Alleen hebben haar verzorgers haar niet zo best behandeld, zij is  mishandeld, verwaarloosd en verward geraakt door haar contact met de mensheid! Nu is Mina een vrij dier in de jungle en heeft zij en haar nakomelingen geen hulp nodig van verzorgers.. Alleen is er wel nog steeds 1 probleem; Mina heeft de vertrouwen in de mensheid niet meer. Er staat een record van 64 Mina-bites op haar naam. Dit betekend dat Mina mensen aanvalt en bijt wanneer zij te dichtbij komen. Gelukkig wordt ze beschermd en hebben de mensen die aangevallen werden door Mina begrip voor haar gedrag. Bijzonder hè!

"Advies was ook dat wanneer we de oerang-oetangs zouden zien we respect moeten hebben voor hun privacy en dat het beter is dat we op afstand blijven."

Maar goed, nu echt de jungle in! De gids gaf aan dat hij ons niet kan garanderen of we ook echt oerang-oetan's zouden zien vandaag ivm het fruit séason. Niet eens 10meter verder had Harry de eerste aapje gespot"Thomas monkey" deze zijn zwart/witte apen met een gave hanenkam. Ze zaten echt hoog in de boom dus was best moeilijk te spotten. Uiteindelijk zijn we verder gelopen hoorde we gerommel en geluiden vanuit de bomen komen. Nog meer Thomas apen, deze waren aan t slingeren van boom tot boom en maken een hoog apen geluid. Deze apen zijn schuw komen liever niet in de buurt van mensen, maar ze slingerde vlak voor ons neus en stonden nog even stil voor een paar kliekjes. 10meter verder zaken we van die Makai apies.. Deze zijn die kleine grijze die absoluut niet bang is voor mensen. Sterker nog als je niet oplet beroven ze je gewoon. Het moment dat wij voorbij liepen kwamen ze allemaal nieuwschierig kijken, ze kwamen zo dichtbij dat het bijna eng was. Wij lachen joh, zijn echt apies met hun apen dingen hahaha!! We liepen nog een stukje verder de jungle in en zagen onze eerste oerangutan het was een moeder met baby! Zo een geweldig gevoel geeft het je om ze te zien in hun vrije natuur, niet veel verder zagen we een klein gezin moeder, baby, kleine en vader! En nog een gezinnetje.. Dit ging maar door en door en werd steeds meer bijzonder, krijg er gewoon een warm gevoel van.  In totaal hebben we 12 oerang-oetans gespot van ver en van super dichtbij! 1 zo dichtbij Harry, ipv dat hij een foto maakt (omdat hij mijn camera vast had)  schrikt hij zich rot -_- (zijn excuse: "I'm not scared the Oranutan would greap your camera, no for real.. I did it for your camera") 
Oerangutan was echt maar een paar meter verwijderd van hem.. 
Tussen het spotten door kregen Sofie, Maikel en ik een heerlijke fruit break van Harry. Helemaal opgediend op bladeren, alleen maar mieren natuurlijk maar het zag er super mooi uit en helemaal doordacht.. Later kregen we lunch 3x raden; Nasi Goreng! Haha alles hier is Nasi Goreng hihihi
Na al dat gespot was het tijd om naar ons kamp te gaan bij het rivier. We liepen een beetje achter op schema en moesten bij de kamp zijn voor 16:00u want wanneer de zon om 18u onder gaat is het pik donker.. Dan wil je niet vast zitten in de jungle! 
De weg naar ons kamp was echt zwaar, we moesten zoveel klimmen en dalen dat we op een gegeven moment ook geen pauzes meer namen.. Gelijk doorlopen als je toch in ritme zit.
Laatste stukje, rivier hoor je op de achtergrond stromen we zitten super hoog in de bergen, de enige weg naar de rivier is naar benden. Waar stenen en rotsen ineens in klei en boomstammen/wortels veranderen. It was à long and tuff way down. 
Sophie haar broek begon af te zakken dus Harry (ons gids) bied zijn riem aan zodat ze niet uitglijd. Zij krijgt zijn Bob Marly rood/geel/groen Mariwana riem, zet het om haar middel en geef een opmerking aan Harry.. "Ohw Harry, nu snap ik waarom je elke keer zo happy en geestig ben.. Hoeveel heb je gerookt vandaag" zegt ze met een Belgisch accent grinnekend.. "No no Sophie, come on I'm always happy" hij zegt haar naam zo grappig. 
"Ja ja.. I know Harry hahaha" 
We staan op de top van de berg daalde een stukje toen Harry zijn riem aanbood. Je ziet alleen toppen van bomen om je heen wanneer je naar beneden kijkt, het is beneden zo dicht bebost dat je de grond niet eens ziet, ik praat over km diepte.. Dus hier staat Sophie lullen met die riem, op een steile berg te lachen en gieren om het feit dat Harry mariwana rookt hahah.. Ze trekt haar riem zo strak vast dat ze achterover valt en uitglijd naar beneden o.O.. Gelukkig stond er een boom in haar val dat ze die had kunnen vast houden. Anders was het bye bye Sophie!! 
De heren, maar liefst 3 stonden versteld geschrokken en verstijft. Ik stond naast die boom die Sophie vast had.. Het eerste wat ik wilde zeggen.. "Zie je, omdat je lut!".. Maar in plaats daarvan had ik haar overeind geholpen, die gasten (waaronder haar man) verroerde geen vin-_- zo geshocked waren ze!! Uiteindelijk kwam Harry helpen.. Sophie is een bikkel gelukkig,  die had alles onder controle! 
  
 Eindelijk aangekomen bij de rivier, het was zo benauwd door de jungle lopen dat afkoelen in het water als een beloning aanvoelde! Heel de jungle reis was ik niet gevallen, ik stond er zelf van te kijken o.O, vooral hoe klummelig ik kan  zijn soms. Voordat ik mijn zege dansje kon doen, loop ik over rotsen om naar ons kamp te gaan.. En ja hoor, zat ik daar met me benen open tussen de rotsen. Zo belachelijk ben ik uitgeleden -_-.. Aangekomen bij ons tent, spullen neer zetten en lekker afkoelen in het water totdat het diner klaar is.
Hier in Sumatra kunnen alle mannen koken en gitaar spelen.  Ons jungle food was dus ook vinger liking good! Sophie en ik hebben Daniel (Onze kok) bijna in  ons koffer meegenomen. Na het eten hebben we nog een paar jungle nadenk spelletjes gespeeld en waren wij als laatste kamp die ging slapen. 
Comfortabel slapen is anders, maar het gaat om de ervaring. Elke 3uur werd ik wakker omdat heel me lichaam gewoon pijn deed. Kijkend naar buiten of het al licht is. Moet zo nodig naar de toilet, dit wordt echt ophouden is pikzwart buiten en is jungle toilet.. Ik weet niet wat ik allemaal kan tegen komen!... Is het al ochtend...?

Terug Raften: 25 juli 2014

Eindelijk ochtendlicht.. Daniel was opgestaan om ons ontbijt klaar te maken en ik om te schrijven, 6 uur s'ochtens! Een uur later was Harry ook wakker, kregen we een bakje thee en konden we van het uitzicht genieten. Eerst even opfrissen in de rivier, tanden poetsen daarna ontbijten.
Zonnetje begon op te komen en we zijn zo lazy om überhaupt iets te doen. Op het programma staat; naar het waterval, in het meertje zwemmen en dan terug raften(was eigenlijk meer tubben) naar kamp voor lunch, daarna door tubben terug naar ons hutje.
Na het luieren zijn we maar in beweging gekomen op naar het waterval. Daniel met de tubben op zijn rug ging al vooruit en wij hadden een jungle route met vele opstakels en ja hoor, klote rotsen.. Weer gevallen, proberen mijn camera te redden. "Apa.. Give me your camera.. Give me it please! " hahah like he know me hihih.. Op bestemming, lekker rustig plekje om te kunnen dompelen in het water. Daniel mompeld iets tegen Harry "Daniel found a footprint at te river, maybe it's from a tiger".. Sinds die jongens er werken hebben zij nog nooit een tijger gezien, of voetprint. Voor zover zij weten leven er wel tijgers en panters in het wild, maar waar en hoeveel weten zij allemaal niet. Er is in 5 jaar geen 1 gespot. Dus je begrijpt dat dit echt serieus genomen wordt.
Wij als kip zonder koppen naar de plek waar daniel ons had gewezen, maar de print was niet duidelijk genoeg om iets vast te stellen.. Harry "I think it's a print of a wild pig" uhmm, I'm not sure.. Look the pad the pig suppose to take, a pig can't clim.. Maybe it is a tiger or panter, look at the begin of the jungle. Zeg ik dan. Harry loopt naar het begin van de jungle en roept.. "Come, come.. I think this is a tiger print" Wauw 1 verrse tijger voetprint, alsof het voor ons is klaar gezet. Mooier dan dit kon gewoon niet, precies wat ik zei! Harry had de foto genomen.. Opeens realiseerde ik me, als dit echt een print van vanochtend is kan het zijn dat de tijger niet ver is. Als volste van de groep weet je dat ik de eerse ben die aangevallen wordt. Dus ik zei "I'm going to stand by te water, is safer for me" Ik voelde me zo kwetsbaar, want waar ga ik heen, als we er daadwerkelijk 1 zien. Met een steen in mijn handen wachtte ik geduldig op Harry en Sophie totdat ze klaar waren, terug naar Daniel en even zwemmen, tubben en lunchen. Een ontzettend uitgebreide fruitsalade. Moet eerlijk 
zeggen we hebben zoveel eten gehad, niet normaal gewoon. Als ik een 5 dagen trek zou doen moesten ze me echt uit de jungle rollen! Na het uitbuiken gingen we verder met ons raft tocht terug naar kamp. Het water stond niet zo hoog omdat het dagenlang niet geregend had, maar de jongens hadden het ontzettend naar hun zin. Ik denk dat Sohpie en ik liever gelopen had.. Back to basic. Eerste wat ik gedaan had was douchen en een siesta.. Wat heb ik deze bed gemist.

Beneden op de bamboo stoel bij de jongens bij kletsen en vertellen wat ik allemaal gezien had. Wij hadden het geluk dat wij oeranoetangs hebben zien paren, blijkbaar krijgen mensen dat maar heel zelden te zien. Komt mr. Bugis "Apa, what do you want to eat? You want fish, I can get fresh fish so we can eat for diner.. You like fish? Zoveel vragen is dat ik graag vis eet, dus zei maar ja. "Ok, lets go to the market, than you can pick 
your own fresh fish" Achterop de scooter gestapt en mr. Bugis had me een stukje van Sumatra laten zien, de village. Waar hij opgegroeid is.
Samen met andere gasten die een trakking hadden via hun, hebben wij in hun tuin rond gelopen en de vruchten die aan de bomen hangen geproefd.. Vol mieren waarvan 1 mier mij duidelijk liet weten dat het zijn stukje fruit is. Auw, 
ik wist niet dat mieren zo hard konden bijten. Na de rondleiding zijn mr. Bugis en ik samen de vis gaan kopen. Dit zijn zoetwater vissen, lijken net Koi Karpers van de bovenkant, alleen zijn deze plat. Vers uit het water gevist, de visboer had in zijn tuin een vijver waar hij de vissen kweekt. Al de vissen die 
groot zijn, zijn klaar voor verkoop. Interessant om te zien hoe zij hierin handelen.

Vis is verrukkelijk.. In zoet/zure saus gemaakt, enige wat ik miste was mijn funchi en banana hasa (Funchi en bakbanaan) dan was het echt compleet geweest. Maar rijst was ook lekker hoor. Na het eten hebben de jongens de gitaar gepakt en het kampvuur aangezet en begonnen zij hun Bukit Lawang song te zingen... Heerlijk!

Thangkahan- Olifanten wassen: 26 juli 2014

Volgende ochtend was aangebroken en het was de ochtend om de olifanten te begroeten. 
Ik mijn spullen bij elkaar gezocht blijkt dat ik IDR 300.000 kwijt was.. Bij 
het opbergen van mijn bril (daar zat het geld in) is het waarschijnlijk in de 
jungle gevallen. (Wie neemt geld mee naar de jungle, hoor ik jullie al denken.. nou ik waar moest ik het anders laten? o.O) Mijn ochtend wat eigenlijk heel supel had moeten lopen werd super gestressed. Want ik moest ook uitchecken en die zelfde dag naar Medan toe (Wat 4 uur rijden is).
Zij mij helemaal gerust stellen, en helpen zoeken naar het geld in die gast huis. "I think I lost it in the jungle, cause there was the last time that I saw it."... To bad Apa, but you don't have to leave today Apa, you leave tomorrow or after 0,,Mubarak..0 It's oke with us, we sent other gast somewere els" Hoe mooi het ook klink was het geen goed plan, had me ticket en kamer in Medan al 
geboekt en betaald. Die kamer in Medan moest ik al zeggen dat ik 1 dag later zou inchecken zonder te vershuiven zonder refound. En omdat zij in Bukit 
Lawang geen internet hadden had ik dat niet kunnen regelen online. 
Daarnaast dat geld dat ik ben verloren was precies voor die 2 dagen 
geweest. Dat was dus jammer!

Any hoe: Sophie en Michel uit België gingen weer mee en een andere stel 
Sophie en David uit Engeland. In de auto begon David te vertellen hoeveel plekken in Indonesië hij heeft bezocht hij en Sophie uit Antwerpen praten over de plekken.. Wat voor mij abracadabra waren, want zoveel weet ik niet van
Indonesië om heel eerlijk te zijn.
Maar naar hun verhalen gehoord te hebben, heeft me nieuwsgierig gemaakt 
naar de rest van Indonesië. Hoe zij vertelde over de plekken heeft me mijn blik geopend en ben ik geïnspireerd om nog een Indonesië reis te maken. Maar 
deze keer zo anders aanpakken en veel meer plekken proberen te bezoeken. Plekken als; Sulawesi, Camboja, Birma, Laos, Thailand, Vietnam en 
Malaysia om er maar een paar op te noemen. Domestic fly's zijn super 
goedkoop maar moet wel rekening houden met de seizoen. Iets waar ik heel 
goed over heb nagedacht. Dus wie weet!

Meanwile zijn we gearriveerd bij Thangkahan, eerst even registreren voordat we het reservaat mogen betreden. De afspraak was dat we rond 14:30u de olifanten zouden begroeten en we waren er al om 12:00u. Omdat ik door de chaos van de ochtend niet ontbeten had, had ik een vreselijke honger. Bij een klein kraampje bij een leuk nieuwsgierig meisje zijn wij gaan eten. Ik weet niet wat ik gegeten hebt, maar was lekker en super goedkoop. Voor mijn bak rijst met groente en ei heb ik samen met mijn drinken IDR 15.000 betaald. Dat isniet eens € 1,-. 
Na het eten mochten wij eerst een duik nemen in het rivier dat een heet water bron had. Water is echt heet, in een klein grot. Ik denk omdat het zo klein is met de warmte dat het daarom niet zo aangenaam rook. Dus voor mij was echt een sneak peak. Daarna lekker gezwommen in de rivier, heerlijk met de 
warme zonnestralen op mijn bol.
Op naar de olifanten, klein stukje met de auto nog. Ik word steeds meer 
enthousiaster, finally! "Goodevertnoon, the elephant will come down but first the have to go to the bathroom because we don't want them to do theire needs in the water. After that they will go in to the water first when they are 
ready you will have a brush, so you can start washing the elephants. Enjoy 
your day".. Na de aankondiging lopen de olifanten 1 voor 1 naar beneden toe, precies wat de begeleider zei. Tijdens het wachten kwam de baby olifant regel recht op mij aflopen, mijn lach was van oor tot oor (really, ik kon niet 
stoppen met idioot glimlachen). Zijn begeleider riep haar terug en zij ging met
haar moeder het water in. Vanuit de andere kant kwam het mannetje olifant 
aanlopen, ook die komt mij richting op.. Nou toen kneep ik hem wel even o.O 
hihihi. 
"Oke, here are the brushes you can start with washing".. Al die mensen 
rennen naar de eerste olifant die ze zien. Die baby olifant zit samen met het 
mannetje, niemand loopt erachter na.. Dus gaan wij als groep erachter aan. Ik ren praktisch achter die olifant aan, en het moment dat ze stil staan geef ik die kleine een knuffel en lachen joh! Wassen, voeden en een heerlijke douche 
gekregen. Mijn geluk kon niet meer op! Wat een ervaring zeg, heerlijke dieren dat zo vertrouwd aanvoelt.
Terug bij het guessthouse, de jongens incl. Meneer Bugis vertellen me hoeveel ze me gaan missen "Apa, don't go.. Just stay for à couple days more, we'll arrange à other ticket"... 'You going to pay for it also? I didn't think so.. Sorry
guys but I have to continu my trip!'
Laatste Bukit Lawang song, Harry was so carrier away dat hij van een 
normale toon heel hard begon te zingen. Weet even niet meer welke lied, maar was een verwel liedje. Hij zong zo hard dat iemand van een ander guesthouse naar buiten is gekomen om te vragen of het wat zachter kan.. Nou ik heb echt gelachen. 
Tot nu toe is Bukit Lawang mijn beste verblijf hier in Indonesie.. Geen enkele moment heb ik mij alleen gevoeld, het voelde net als thuis.. Een huis vol 
gezelligheid!